Verknipte hexagonnen

Vandaag heeft Bas ons kleine meisje meegenomen om boodschappen te doen. Dus had ik mijn handen een uur vrij, hoera! Ik heb het pakketje van Quiltshop Leur gepakt en ben de roos van verknipte hexagonnen gaan maken. De uitleg was minder uitgebreid dan verwacht. Gelukkig heb ik ooit An Moonen hexagonen aan elkaar zien zetten.

Het is een soort onderzetter, groot genoeg voor de theepot, maar nu in gebruik onder een vaas bloemen. Ik denk niet dat er veel meer van komen. Hexagon is mijn favoriete vormpje nog niet. Wie weet in de toekomst.

Fonkeldag

Ik ben bij de Fonkeldag geweest en heb daar geen steek genaaid! Ter verdediging: Bas durfde het met 4 koters niet aan, dus heb ik Amia meegenomen. Dan had ik meteen een rollator. Het was beregezellig om met Ankie bij te kletsen en Amia hield zich ook vrij goed. Zeker in aanmerking genomen dat ze boventanden heeft gekregen terwijl we er waren...

Ik had tevoren twee pakketjes voor de WS besteld. In de hoop dat ik er met het pakketje alleen ook wel uit zou komen. Dat klopt. Gisteren heb ik het pakketje voor een lavendelzakje van Farmyard gemaakt. Wat was dat goed verzorgd. Het stond klaar met een naamkaartje en al, alles zat erin en de uitleg over hoe heet je de vlies op de stof moet strijken zat erop. Erg belangrijk als je de uitleg op de dag zelf mist, zoals ik. Het is af en goed gelukt. Op tijd begonnen voor Sint. Ik ging natuurlijk meteen rommelen met eigen proeflapjes en kantjes om er nog eentje te maken. Volgens mij heeft Martin daar al een oogje op. Dan moet ik wel even de lavendel die te drogen hing van de takjes rissen, om het zakje te vullen. 

Ik heb een pakketje gewonnen voor een hartje, ook van Farmyard, of ik kan eens proberen hoe de verknipte hexagonen werken van Quiltshop Leur. Dat zijn in ieder geval ook heel mooie stofjes, roden en zandtinten. 

Ter plekke heb ik nog wat stofjes in de hal gekocht, van iemand die de eigen voorraad verkoopt. Die draaien nu in de wasmachine, want lekker ruiken deden ze niet. Wat ik nog wil noemen: de houten knoopjes van Memories. Prachtig precies gemaakt, opsmuk zonder glitter! Ik had er gekocht en er zaten er in de goodiebag. Die komen vast goed van pas op het quiltje van Simon of Martin. 

Speelkleed

Voor Amia, maar eigenlijk ook de rest, want alles ligt hier met enige regelmaat op de vloer, heb ik een speelkleed gemaakt. Hij kleurt prachtig bij de grijze linoleum vloer. Hij draait nu in de wasmachine om de quiltlijnen eruit te krijgen. Dat is wel eng. Ik heb het met de machine genaaid van resten charmsquares Front Porch en wat anders, handgequilt met zachtroze Venne katoen. Vrij dik spul, maar wel passend bij de dubbele laag fiberfil om het een zacht matje te laten worden. Wel veel te dik om goed te quilten, dat doe ik in het vervolg toch anders. Deze is gelukt omdat ik hem op de keukentafel kon dubbelen. Het meet ongeveer 40 bij 36 inch, een meter bij 90 cm. De rest gaat nog niet, die zijn te groot.

Ankie heeft hem voor me geshowd bij de Fonkeldag. Ik kwam het podium niet op.

Tops, maar geen quiltwerk doordat ik niet kan dubbelen

Deze zomer is het af en toe gelukt om te naaien, maar er is niks af. Daarom maar een paar foto's van de tops.

Van 4 charmpacks van Grant Park van Moda.

De layercake van Grant Park van Moda met 6 stoffen van mezelf erbij voor de sterren. Ieder gezinslid zou zich in een ster moeten kunnen herkennen.

De quilt voor Carola en Alex met het groen van hun woonkeuken, gemaakt van 8 charmpacks Front Porch van Moda.

Van de resten van deze en wat aanvullend rood van een charmpack Floral Gathering van Moda heb ik een top gemaakt voor een boxkleed. Die heeft dus eigenlijk haast, want met een heupfixatie past ze dadelijk niet meer in de wagen om te slapen en moet ze dus wel in de box.

Hier is het alleen neergelegd, inmiddels zit het ook in elkaar. Voor de achterkant wil ik iets met deze stof, hoop ik. Die is nog niet af en dat lukt ook niet goed. Ik kan niet staan en bukken met mijn bekken.

Tot zover, ze hangen over het kamerscherm en ik kijk er af en toe naar. Heel frustrerend.

Vest voor Merle

Vorig jaar mocht mijn petekind Merle zeggen wat ik voor haar zou breien. Ze wilde een aquablauw vest van katoen, zonder veel fratsen, maar wel graag met een overslag. Dat heeft met al dat zwanger zijn en  lichamelijk ongemak lang stilgelegen, maar nu vond ik dat het voor haar verjaardag af moest zijn. Voor het feestje, wat later dan haar verjaardag door de vakantie, was het af. Gelukkig, er gingen wat nachtelijke uren inzitten omdat Amia het erg lang volhoudt 's avonds. De rand heb ik, voor vormbehoud, gehaakt en dat ging relatief vlot.

Als grapje heb ik er een muisje bij gehaakt, met een sliertjesstaart. Ze was er best blij mee, maar ik heb het op Irene en Simon gepast en nu valt hij wel erg groot. Ze zal er een beetje in moeten groeien...

Nu mag ik weer verder met sokken voor mijn veel te hard groeiende koters, maat 36, 33 en 27 op het moment!

Poppenbedje unit rood

Maandag was de eerste schooldag. Er stond een houten bedje met een briefje erop. Wie maakt er beddengoed voor me? Dat kan ik nog net, dus ik heb thuis meteen stevige stof gezocht en gevonden en toen ik Martin op moest halen heb ik de maten opgenomen. In de avond kon Martin proefliggen op de matras of het wel zacht genoeg was voor de pop. Goedgekeurd, dus dichtmaken. Dinsdagochtend ging het mee naar school en hadden de poppen weer een aangekleed bed. Lekker rood, niet zo roze, in de hoop dat dan ook jongens ermee willen spelen. Martin misschien, hier thuis is hij ook aardig voor poppen en knuffelbeesten.

Verder ben ik helaas zo druk met andere dingen, zoals PGB voor Martin en de heupdisplasie van Amia, dat er ook regelmatig dingen niet lukken en daar baal ik dan van. Vera houdt nog een tas van me tegoed. Ze was vandaag jarig en ik had nu maar een paar zeepjes en de gehaakte cupcakes voor aan de tas ingepakt. Geen foto gemaakt, vergeten.

Rok voor Irene

Dit is een stofje van mijn moeder, waar Irene ter plekke verliefd op werd. Maanden geleden natuurlijk, maar vandaag deed Amia een onverwacht lang dutje en kon ik er dus een rok van naaien. Een dubbele elastiek in de taille en een onderrand van biaisband geven net wat meer jeu aan een simpele rimpelrok. 

Achterstallige sokken voor Bas

Deze sokken lagen er al minstens een jaar. Ze zijn gemaakt van resten sokkenwol. Ik heb een hele tijd niet tegen wol gekund, alles kriebelde toen ik zwanger was. Nu zijn ze eindelijk af. Hij heeft ze al aangehad, want wol is ook lekker als het warm is.

Quilt voor op de bank

Wat is het lang geleden. Druk druk druk;-) Amia groeit goed, maar is nu ziek, ocharme. Martin is met Pinksteren erg ziek geworden, wat toch weer een rondje huisartsenpost nodig maakte. Ikzelf ben al weken aan het snotteren en hoesten. Slaapt mijn dame eindelijk, hoest ik mezelf wakker... Ik heb wel wat tussen de bedrijven door kunnen doen, maar (natuurlijk) niet zo veel als ik wilde. De top voor Carola is af. Ik had zeer gewaagd een pakket, Front Porch, gekocht via Craftsy.com, in Amerika, met onder andere de kleur van haar woonkeukenmuur. Het heeft goed uitgepakt en het werkte lekker. Het kamerscherm wat eigenlijk voor de badbevalling bedoeld was, heeft nu een functie als designwall gekregen. Het doet het uitstekend.
Nu probeer ik van een layercake die ik meebesteld had in mijn eigen kleuren een quilt voor onszelf te maken, dat schiet er namelijk makkelijk bij in. Ik heb nu alles gesneden klaarhangen en als ik 5 minuten geen kind vast heb, kan ik weer iets stikken. De top is af.

Paasjurken voor twee zussen

Ik heb voor mijn beide dames een pillowcase dress gemaakt voor 

Pasen.

Luier voor babypop

Nieuwe kindjes zorgen voor nieuwe interesses bij de groten. Dus heb ik nu een wasbare luier gemaakt voor de babypop en zit er nog 1 in de pijplijn voor een knuffelbeer. Compleet met inlegger. Helemaal echt.

Met het kleintje gaat het goed. Ze groeit al hard.

Ze kletst al terug, agoe en urm en ze tilt haar hoofd hoog op als ze op haar buik ligt. Haar voeten gaan vanzelf mee, goed voor de buikspieren! Slapen doet ze niet zo veel en dan vooral overdag als het lekker druk is om haar heen. De kraampjes slaan erg vaak toe en dan is het krijsen. Er zit pit in deze tante!

Vandaag buiten in de zon gelopen!

Donderdag ben ik voor het eerst naar buiten geweest met Amia. Toen waaide het flink en we vonden het allebei best een eind naar de brievenbus. Vandaag was het heel mooi weer en zijn we even gaan kijken bij de nieuwe volkstuintjes, die in het weiland vlakbij worden aangelegd. Een paar buren ons mooie meisje kunnen showen, de groten lekker buiten laten spelen en Martin heeft zelfs twee tellen hand in hand met ons gelopen. Wat was dat heerlijk.

Deze foto's heeft Suzan vrijdag gemaakt toen ze op kraamvisite kwam. De kleine dame zit iedere dag wel een tijdje in een draagdoek. Ik ben het nog niet verleerd.

Wat een liefje, met van die kleine zachte geluidjes en een fronsje in haar voorhoofd. Ze is veel rustiger nu ze uit de buik is dan erin.

Zo ligt ze nu op mijn schoot, voldaan na goed bij mama drinken, de borstvoeding is sinds zondag goed op gang. Ik vond het best even spannend om het bijvoeden te stoppen, maar ze dronk zo mooi bij mij dat het ook jammer was geweest om het geleidelijker te doen. We hebben haar heel vaak aangelegd en huid op huid contact gemaakt en dat hielp.

Amia is geboren!

Na een zware en traumatische bevalling is zondag 16 maart onze geliefde dochter Amia geboren. Moeder en kind waren beiden ziek en moesten aan de antibiotica infusen. Later moest Amia ook nog onder de blauwe lamp vanwege geelzien. Sinds donderdagmiddag zijn we weer thuis en mochten we eindelijk aan de kraamtijd beginnen. Het lijkt erop dat, hoewel mijn lijf eerst niet genoeg had voor haar, de borstvoeding nu op gang begint te komen. Vanaf dat we thuis waren hebben we bij kunnen voeden met moedermelk van Vera, die ik daarvoor oneindig dankbaar ben. Amia is prachtig en pakt haar leven na haar moeilijke start goed op. Eerst mama en de rest komt later.

Er is nog geen kraambezoek geweest. Alleen de opa en oma's die voor de groten hebben gezorgd alle tijd dat wij in het ziekenhuis waren, in totaal 10 dagen, hebben haar heel even gezien. Dat komt nog wel. Ik geniet op dit moment van mijn kind aan de borst en van de relatieve rust van weer thuis zijn. De quilt was mee naar het ziekenhuis en heeft de couveusesuite van Amia wat opgevrolijkt.

Pipstoffen voor een babyquilt

De quilt voor Siminie ( werknaam kind in buik) is klaar. Het is het eerste kind waarvoor de quilt er eerder is dan zijzelf. Dat komt omdat ik er vorig jaar al aan begonnen was, tijdens de zwangerschap die een miskraam zou worden. Toch staat de titel nog steeds: quilt voor mijn laatste kindje, al moesten we er wel veel langer op wachten dan gehoopt. In totaal 3 miskramen voor deze zwangerschap. Het heeft dan ook een hele tijd stilgelegen, want afmaken voor een ander zag ik niet zitten. Daarvoor zitten er te persoonlijke stofjes in. Zoals een rode stipjesblouse van mij en lichtblauwe overhemdstof van Bas. Het is met de hand doorgepit in the ditch. Dat doe ik niet meer: het resultaat zie je niet. Dan was de rand met de hartjes veel leuker om te doen.

De achterkant is een blauwe sterretjesstof van Karteris waar ik dol op ben, het gaat bijna naar lavendel toe. De rand is een rode stipjesstof van Eline's huis, die ik mezelf voor Sint had ingepakt. De tussenvulling was Luna batting, 80/20, ongelooflijke piltroep. Het was de rest van de quilt van Tante Jeanne en toen was het ook al zo'n drama. Nooit meer kopen, die rommel.

Ik zal ook niet snel voor een ander kind een disappearing nine-patch maken. De techniek was leuk om te doen, maar de naam voelt toch akelig. Nu alleen het label er nog op, maar daar moet de naam op komen en die wil ik nog niet zichtbaar hebben. Ik heb hem op de afgelopen Bee in Elden geshowd en daarna heeft Bas hem voor me gewassen. Hij is recht, maar heeft scheef gehangen aan de waslijn. 

Ik twijfel nog of ik in de grotere vierkanten ook hartjes zal zetten, maar ik heb voorlopig genoeg ander werk. Ze mag komen en dan kan ze erop liggen of eronder.

Nuttige handwerken aka handdoeken en washandjes

Af en toe moet er ook wat nuttigs gemaakt worden, dingen die slijten, stoffen die in de weg liggen opmaken (badstof, wat een rommel geeft dat!) dus dat heb ik van de week gedaan. Ik heb van lappen die ik nog had, handdoeken en washandjes gemaakt. 1 lap was van een oude badjas van Bas, versleten op sommige stukken, andere nog prima. 1 lap heb ik van Hetty, een mede-quiltster gekregen, eigenlijk om leuke dingen mee te doen, maar dat kwam er maar niet van en 1 lap waarvan ik niet eens goed weet waar hij vandaan komt, misschien ook van Hetty. Van de overschotjes washandjes, niet te groot want dan vallen ze maar van de handen. De randjes eromheen zijn van een rest geel geruite katoen, een stofje waar ik een jurk van heb gemaakt en een ooit bij de kringloop gekocht oranje biaisband, maar dat werkte minder lekker. Verder heeft Bas de lockmachine voor me tevoorschijn gehaald, want dat lukt me natuurlijk niet. Hij stond nog goed ingeregen met gewoon wit garen, gelukkig. Hier zijn foto's van het eindresultaat.

Overal zitten keurige ophanglussen van keperband aan.

En dat ruimde weer wat op in mijn stoffenbakken en dat was hard nodig, want ik heb mijn nesteldrang een beetje via stoffen bestellen op internet uitgeleefd...

Doorpitten

Toen mijn mama hier was om mij en Martin te babysitten heb ik haar meteen de top van Although my house laten zien en gevraagd wat ze erachter wilde. Ze koos voor geen vulling, maar alleen ongebleekte katoen als achterkant zodat het vlak blijft als tafelkleed. Die heb ik toen op tafel erop geregen en nu ben ik aan het doorpitten, met crèmekleurig garen wat ik op de Fonkeldag heb gewonnen. Het werkt prima, ik kan mooie kleine steekjes maken, maar er is weinig ruimte voor foutjes.

Hier zit het in het plastic quiltraampje. Dat weegt het minste en kan ik in bed, waar ik nu zit te blazen en puffen, gebruiken. De quiltstandaard staat beneden en de ring die erbij hoort is van hout en behoorlijk zwaar om op schoot te hebben met een stuiterend kind in je buik. Ze ligt nog altijd overdwars, wel telkens anders overdwars en heel soms een beetje schuin, maar dan wel met haar hoofd boven. Niet handig, als je vanaf morgen thuis zou mogen bevallen, want zo krijg ik haar er niet uit natuurlijk. En pijnlijk, alsof iemand door de basketbal, die ik heb ingeslikt, aan het schoppen is. Nog even doorzetten. De naamslinger, traditie hier in huis, is ook nog niet klaar. De lapjes liggen er wel voor, maar beneden.

Brandweerman

Voor de carnaval op de peuterspeelzaal heb ik voor Martin een brandweerman gemaakt. Het was een beetje ingewikkeld omdat de kleinste maat in de Knippie 104 was en Martin nog ruim zit in 98. Ik heb een ander patroon gebruikt voor een blouse, zonder overslag, dus die moest ik erbij tekenen en ook een andere broek, maar wel met enorme zakken erop zoals bij de brandweer. Verder krijgt hij natuurlijk geen dubbele rij knopen open of dicht, dus moest het sluiten met klittenband zonder dat je daar veel van ziet, met een soort dubbel voorpand. Het is gelukt. Hier is een foto.

De helm had hij al. Vorig jaar met zijn verjaardag kreeg hij een klassieke brandweerloopauto met helm van ons. Inmiddels is hij verslingerd aan Brandweerman Sam, dus dat komt goed uit.

Deze foto is van vorig jaar, hij is flink gegroeid. Gisteren hebben we voor alledrie nieuwe schoenen gehaald. Maten 35, 33 en 26. Allemaal weer een maat groter.

Although my house...

Donderdag heb ik de top van mijn mama's tafelkleed in elkaar gezet. Het ging allemaal heel voorspoedig totdat ik hem trots ophing voor een foto. Ik zag het niet eens zelf, te lang te dicht erop gezeten, maar Simon spotte het wel. Is dat het grapje mama? De boekenplank op zijn kop is wel een echte puinhoop. En bedankt, jongen, nee dat moet ik uithalen en er omgekeerd weer inzetten. Dat heb ik toen 's avonds meteen maar gedaan. Daarna heb ik nog geen foto gemaakt. Misschien lukt dat vandaag, de zo'n schijnt stralend.

Straks komt mama en dan mag ze zeggen of ze alleen een achterkant of ook nog een tussenlaagje wil, dan kan het gedubbeld worden. Vrijdag heb ik de ster gedubbeld met rijggaren. Er zaten al veiligheidsspelden in, maar dat werkt niet lekker met een ring. Ik had bij de H.E.M.A. een rond naald gekocht en dat werkt als een tierelier, heel snel. Ik had niet gedacht dat ik met mijn dikke buik zoiets nog zou kunnen, maar zittend aan tafel ging het prima. Weer wat van het lijstje af.

Stitcherie en oud borduurwerk

Een van de handkarweitjes die in de planning zitten is een patroon van Ellie's Quiltplace. 

Ik kocht het vorig jaar al, met het idee het af te maken voor mijn mama's verjaardag 13 maart 2013. Ik had 1 probleempje, ik had nog nooit Stitcherie gedaan en dacht dat het zoiets als borduren was. Toch niet helemaal. Mijn oma en mijn mama waren alletwee borduursters en ze waren er goed in. 

Deze heeft mijn oma gemaakt.

En dit werkje heeft mijn mama gemaakt in de tweede klas van de MMS, ze had er een 7 voor. Het is kreukelig omdat het vuil was en ik het gewassen heb en daarna in een lijstje gestopt.

Volgens de regels moest de achterzijde bijna net zo mooi zijn als de voorzijde. Als je losse letters probeert te borduren betekent dat dus iedere letter apart aan en afhechten. Wat een ramp! Het schoot voor geen meter op en echt leuk vond ik het ook niet. Tot ik afgelopen Fonkeldag (oktober) naast Ankie zat en haar bezig zag met stitcherie. Hee, dat schoot veel beter op en de kreet "aan de achterkant wonen geen mensen" was ook een bevrijding.

Vervolgens heb ik van pure opluchting een hele adventkalender gemaakt, met stitcherie, en ben ik nu eindelijk verder gegaan met wat een tafelkleed voor mijn mama moet worden.

Voor wie nu denkt dat dit een grove belediging is, dat valt wel mee. Mijn mama is geen liefhebber van huishouden en heeft al jaren een spreuk ophangen, die zegt "my house is clean enough to be healthy and dirty enough to be happy", dus deze mag daar van haar echt bij.

Ik ben nu bij de laatste twee lapjes aangekomen, deze zijn al af.

Vlot gevouwen en geplooid

Gisteravond heb ik bij Heleen, op mijn verzoek beneden, want de trap haal ik niet meer, het laatste blokje van de cursus gemaakt. Het zijn er nu 25 en ze moeten allemaal nog een rand, wit of kleur, dus dat hebben we ook goed doorgenomen. Ik ben opgelucht dat ik deze mijlpaal nog gehaald heb voor de kleine er is. 

Vandaag heb ik, gezeten op mijn bureaustoel met wielen, de lapjes geschikt op een fleece van de Ikea. Dat kleeft genoeg om niet te hoeven spelden en je kunt makkelijk kiezen waar je iets wil veranderen. Voor de randen wil ik graag de stoffen die ik al gebruikt heb laten terugkomen. Dat varieert van oude lakentjes en oude overhemden tot officieel voor deze quilt aangeschafte witte fat quarters van Gelrebloem van de beurs in Arnhem. Er zitten ook lapjes in van het quiltuitje van de Vlotte Naald van afgelopen voorjaar, de winkel in Deurne, waar ik de naam niet meer van weet.

Voor de achterkant heb ik net niet genoeg van 1 grote lap, dus ga ik er een paar combineren. Dan houdt ik zelfs nog wat stukjes over voor randen aan de voorkant. Dit is het voorlopig idee en dan voor de binding een streepjesstof.

In het midden houd ik dan een vierkant over, wit of een lapje met strepen, waar ik dan mooi het label van kan maken met alle gegevens. Ik heb expres niet dezelfde naden gepakt als aan de voorkant, zodat ik niet over extra dikke naden moet bij het doorpitten. Ik zit er sterk over te denken om dat met de walking foot machinaal te doen, maar dat is van later zorg. Ook deze quilt parkeer ik nu tot na de kraamtijd, als ik weer kan staan om te snijden en weer met de naaimachine kan werken.

De hartjes zitten erop!

Gisteravond heb ik het laatste hartje op het laatste vierkantje gezet. Voor nu verdwijnen ze in hun ziplockzakjes tot na de bevalling en kraamtijd.

Ik heb nog wel meer hand karweitjes liggen, onder andere de cornerstones en sashings van de quilt die ik op mijn eerste lessen heb gemaakt. De blokken zijn af, de lapjes voor de cornerstones geknipt en voor de sashings ook. Aangezien het een soort erekwestie is dat hij helemaal met de hand gemaakt wordt is het lang blijven liggen. Latere quilts heb ik snel even onder de machine doorgehaald, maar aangezien dat nu toch niet lukt, kom ik zo misschien weer wat verder met het edele handwerk.

Er zit zelfs een heel klein lampje in het blik, want ik zie het niet meer goed.

Eerst maar mijn moederplicht vervullen en een broek van mijn zoon voorzien van een lapje over een gerepareerd gat.

Bloggersblok

Vandaag is mijn blokje aan de beurt bij het bloggersblok. Het was een kleine dresdenplate, waar ik een zonnebloem voor op Martin's logopedieboek heb gemaakt. Fris en vrolijk, net als hij.

Het smaakte naar meer. Ik zou best nog eens een hele quilt met allemaal verschillende dresdenplates willen maken. Ik heb al een verzameling tekeningen, een snijmal en een stapel fat quarters die ik heel mooi en nostalgisch vind. Nu allen nog wat andere dingen afmaken, want er zit nu te veel in mijn hoofd om daar rustig aan te kunnen werken.